Αρχική > Πού θα μείνετε > Χωριά > Φρίκες
Οι Φρίκες βρίσκονται στο βορειοανατολικό τμήμα του νησιού, σε απόσταση 19 χλμ. από τo Βαθύ, 5 χλμ. από το Κιόνι και 3 χλμ από τον Σταυρό . Το χωριό άρχισε να κατοικείται από τον 16ο αιώνα, όταν κάτοικοι των γύρω ορεινών περιοχών χρησιμοποίησαν το φυσικό λιμάνι για τις ανάγκες της αλιείας και κυρίως για εμπορικές συναλλαγές με την Λευκάδα και την ηπειρωτική Ελλάδα. Σύμφωνα με τους ερευνητές, εκεί τοποθετείται το ομηρικό λιμάνι του Ρείθρου.
Αυτό το γραφικό ψαροχώρι αποτελεί σήμερα σημαντικό τουριστικό προορισμό με οργανωμένες τουριστικές μονάδες. Κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, συνδέεται καθημερινά ακτοπλοϊκώς με τη Λευκάδα. Διαθέτει χώρους ελλιμενισμού και εξυπηρέτησης σκαφών αναψυχής, προσελκύει μεγάλο αριθμό ιστιοφόρων, ενώ θεωρείται ως ιδανική αφετηρία για αποδράσεις με βαρκάκι προς τις υπέροχες κοντινές παραλίες, αλλά και για συναρπαστικές θαλάσσιες διαδρομές στα βόρεια παράλια του νησιού. Στο κόλπο των Φρικών, λόγω του ισχυρού τοπικού ΒΔ ανέμου, ο οποίος πνέει κατά την διάρκεια του καλοκαιριού, επικρατούν ιδανικές συνθήκες για ιστιοπλοΐα και windsurfing.
Κύριο αξιοθέατο του χωριού αποτελούν οι δύο καλά διατηρημένοι ανεμόμυλοι, που βρίσκονται στις δύο πλευρές του λιμανιού και τις νύχτες θα τους δείτε φωτισμένους. Δίπλα στη θάλασσα έχετε εναλλακτικές προτάσεις για καφέ, καλό φαγητό, κυρίως φρέσκο ψάρι, καθώς και για ποτό. Των Αγίων Αποστόλων, στις 30 Ιουνίου, πραγματοποιείται το τοπικό πανηγύρι, το οποίο συγκεντρώνει πολύ κόσμο από όλη την Ιθάκη καθώς και πολλούς επισκέπτες.
Από τις Φρίκες ξεκινά ο χωμάτινος δρόμος προς την, απαράμιλλης ομορφιάς, περιοχή του Μάρμακα, όπου κάποιος μπορεί να απολαύσει το μπάνιο του και να επισκεφτεί τον μοναδικό υγροβιότοπο της Ιθάκης, τις Αλυκές. Η διαδρομή από τις Φρίκες για το διπλανό χωριό, το Κιόνι, πλάι στο κύμα και ανάμεσα στο καταπράσινο της φύσης και το γαλάζιο της θάλασσας, είναι από τις μαγευτικότερες που μπορεί κάποιος να συναντήσει στα νησιά του Ιονίου. Ξεδιπλώνεται στην άκρη της θάλασσας και στρίβοντας χάνεται, περνώντας δίπλα από απάνεμες, δαντελωτές παραλίες, γεμάτες ήλιο και βότσαλο, για να φανεί και πάλι στην αντικρινή στροφή, σαν να θέλει, κάποιες φορές, να λουστεί στη θάλασσα που την τυλίγει.
